Najważniejsze święto narodowe przypadające na początek maja uczciliśmy nieco później, bo 8 maja. Odbyła się wtedy uroczysta akademia na sali gimnastycznej, którą przygotowały klasy Vc i VII b, pod opieką Pani Agnieszki Jaworskiej i Agnieszki Kalisz. Nad oprawą muzyczną, czyli pieśniami patriotycznymi śpiewanymi przez chór szkolny czuwała Pani Magdalena Brzozowska, a w zorganizowaniu dekoracji plastycznych pomogła Pani Marta Wojsa.
      Cała szkoła obejrzała i wysłuchała programu, który swą wymową nie tylko przypominał najważniejsze zdarzenia z dziejów historii polskiej dotyczącej okoliczności uchwalenia i istoty Konstytucji 3 Maja, ale także podkreślił znaczenie wartości patriotycznych, jakimi są zawsze wolność, równość i braterstwo. Uczniowie recytowali utwory poetyckie o niezagasłym nigdy przesłaniu, napisane przez poetów nie tylko żyjących w tamtych czasach, ale również nam bliższych. Scenariusz oscylował wokół samego faktu i okoliczności utworzenia i zatwierdzenia tej ważnej uchwały, a także pokazywał dalsze jej konsekwencje. Za króla Polski- Stanisława Augusta Poniatowskiego przebrał się Kacper Śliszewicz z klasy VII b, a towarzyszył mu wykreowany na marszałka Małachowskiego- Maciej Glinka z klasy Vc. Uczniowie bardzo chętnie nauczyli się i przedstawili swoje role i miejmy nadzieję, że zaprzyjaźnili się z nimi na tyle dobrze, aby nigdy nie zapomnieć tych ważkich w dziejach Polski wydarzeń
      Zorganizować akademię szkolną z okazji świąt narodowych nie jest na pewno łatwo, zwłaszcza, że te funkcje powierzono dwóm klasom. Uczniowie mają dużo zajęć lekcyjnych w szkole i ciężko spotykać się na próbie tak, aby nie kolidowała z lekcjami i zgadzała się czasowo z dwoma oddzielnymi klasami. Dlatego to, co pokazaliśmy na „scenie” to zaledwie zalążek prawdziwego przedstawienia teatralnego. Nie chodzi jednak o wielką sztukę i wylansowanie aktorów, ale przede wszystkim o podkreślenie wszystkim uczniom naszej szkoły tego, co ważne w naszej narodowej historii, by nie spoczywało jako martwe na stronicach podręczników. Taka „żywa lekcja historii” zrobiona nawet w najbardziej prowizoryczny sposób, na pewno pozostawi trwalszy ślad w sercach młodych Polaków niż prosty przekaz nauczyciela na lekcji. Muzyka, poezja, barwne stroje, niecodzienna sceneria- choć na skromnym poziomie, zawsze oddziałują mocniej na wyobraźnię i uczucia odbiorców. Liczymy, że i tym razem- młodzi ludzie – choć trochę czulej zbliżyli się do swej ojczystej historii, a co za tym idzie- poznali i poczuli, że jest to część ich własnej tożsamości.